Από το στάδιο της ανακάλυψης έως το στάδιο ωρίμανσης
1η περίοδος. Η 10ετία του ‘’70’’ Η ανακάλυψη
Ο Αρίλλας άρχισε να δέχεται τους πρώτους αλλοδαπούς επισκέπτες από τις αρχές της δεκαετίας του 70. Αυτή την εποχή έφτασαν στον Αρίλλα οι πρώτες παροχές ρεύματος της ΔΕΗ και ανεγέρθηκαν τα πρώτα 2 ξενοδοχεία και 4 Ταβέρνες με χρήματα της ξενιτιάς και πολύ προσωπική εργασία από τους επιχειρηματίες.
Κατά το ίδιο διάστημα στην περιοχή υπήρχε έντονη ( για την χρονική εποχή) επισκεψημότητα από Ελβετούς και Γερμανούς κυρίως τουρίστες ερχόμενοι με τις τότε πολύ αποτελεσματικές πτήσεις της ολυμπιακής από την Ελβετία και Γερμανία (πχ: Αθήνα- Κέρκυρα- Γενεύη και αντίστροφα)
Σε συνδυασμό και με τον ευρωπαϊκό σιδηρόδρομο και σύνδεση από την Ιταλία με τα φεριμπότ, αυτοί οι πρώτοι τουρίστες – «χίπηδες» όπως τους αποκαλούσαν οι τότε κάποιο καταστηματάρχες έδωσαν το εναρκτήριο λάκτισμα για μια νέα για τους κατοίκους μορφή ανάπτυξης . Τώρα πια δεν θα χρειαζόταν να ξενιτευτούν οι άντρες του χωριού. Αρκούσε μόνο να είχαν ένα καλό οικόπεδο κοντά σε θάλασσα και λίγα χρήματα. Αν δεν είχαν χρήματα μπορούσαν να πάνε για μερικά χρόνια να δουλέψουν στα τότε νεόχτιστα μεγάλα ξενοδοχεία στην Δασιά , Κοντόκαλι Πέραμα κτλ. Αρκετοί επαγγελματίες του Αρίλλα είχαν δουλέψει σε κάποια από αυτά τα μέρη.
Με τα λίγα χρήματα που έβγαζαν τότε μπορούσε κάποιος να αρχίσει μια οικοδομή και πριν την τελειώσει τον έβρισκαν διάφοροι πράκτορες που έκαναν συμβόλαια για 2 έως 5 χρόνια και τα οποία πλήρωναν προκαταβολικά με την προϋπόθεση το κατάλυμα να είναι έτοιμο σε 6 μήνες το λιγότερο.
Πάντως τα περισσότερα καταλύματα και επιχειρήσεις στον Αρίλλα είναι χρηματοδοτημένα από κεφάλαια που αποκτήθηκαν εκτός της περιοχής, πχ: Από Αθήνα , από την πόλη της Κέρκυρας, και προ πάντως Αμερική, αλλά και μερικά από τις επιδοτήσεις για τον ελαιώνα.
Κάποια άλλα από το πρωταρχικό επάγγελμα του ιδιοκτήτη που με τον τουρισμό πήρε τα πάνω του πχ: ψαράδες, οικοδόμοι και αγρότες.
2η περίοδος. Η 10ετία του ‘’80’’ Η ανάπτυξη
Αυτήν την χρονική περίοδο υπήρξε μια περίοδος πρωτοφανούς ευφορίας και μια μεγάλη εισροή τουριστών ερχόταν κατά 90% με τα διάφορα μικρά τότε βρετανικά τουριστικά γραφεία που ανταγωνιζόταν μεταξύ τους για το καλύτερο μερίδιο στην αγορά και για το ποιο θα μισθώσει τα καλύτερα καταλύματα στην κάθε περιοχή.
Μέσα σε αυτή την δεκαετία δεν υπήρχε δωμάτιο κενό στον Αρίλλα για τους περισσότερους μήνες της σαιζόν.
Ήταν πολύ δύσκολο να βρει κάποιος και να κλείσει μεμονωμένα την διαμονή του καθώς όλα τα καλά καταλύματα ήταν «παραδομένα» στους βρετανικούς Tour Operators .
Τον δεκαπενταύγουστο έκαναν παρέλαση οι Ιταλοί και οι αθηναίοι για να ψάξουν και να βρουν κάποιο μέρος να περάσουν τις διακοπές τους.
Έβγαιναν από το αμάξι, σου χτύπαγαν την πόρτα , έμπαιναν στο κατάλυμα και αν δεν τους άρεσε πήγαιναν στο παρακάτω ή τιμή ήταν γύρω στα 10.000 δραχμές την ημέρα για γκαρσονιέρα και 20.000 δραχμές το δυάρι. Σε Ευρώ το κόστος είναι ακόμη σήμερα στην ίδια τιμή 30,00 και 60,00 ανάλογα.
3η περίοδος. Η 10ετία του ‘’90’’ Η ωρίμανση
Ξαφνικά όλοι οι ιδιοκτήτες βρέθηκαν συμβεβλημένοι με μια εταιρία που σε πολλές περιπτώσεις αντιπροσωπευόταν από τους γνωστούς Πράκτορες του βορείου συγκροτήματος . Τα συμβόλαια άρχισαν από πολυετές να γίνονται μονοετές, κανείς δεν γνώριζε πόσο θα πληρωνόταν την επόμενη χρονιά καθώς οι πράκτορες καλούσαν τους εκάστοτε ιδιοκτήτες και έκαναν την συμφωνία με τον καθένα χωριστά. Αμέσως άρχισαν και οι μειώσεις.! Κάθε χρονιά και λιγότερο!
Μεγάλο ρόλο έπαιξε σε αυτό και η παγκοσμιοποιημένη τουριστική αγορά στη Μεγάλη Βρετανία και Γερμανία η TUI και η Τhomascook παρέμειναν μοναδικοί «έμποροι του τουρισμού» μονοπωλώντας τα πακέτα στους τουριστικούς καταναλωτές τους και απ’ την άλλη πλευρά πιέζοντας τους ιδιοκτήτες για μικρότερες τιμές και περισσότερες παροχές.
4η περίοδος. Η 10ετία του ‘’2000’’ Ο κορεσμός, η ανανέωση ή παρακμή
Ένα μεγάλο μέρος των ιδιοκτητών κατάφερε έως και σήμερα να απεξαρτηθεί από τους Τ.Ο. ξεμυτίζοντας στην αγορά δυναμικά με την επέκταση του διαδικτύου έχοντας μια καλή ποσότητα επαναλαμβανόμενων πελατών που τους είχε «αποσπάσει» στο παρελθόν από τους Τ.Ο και απευθείας πλέον κάνουν τις κρατήσεις τους με αποτέλεσμα ο επιχειρηματίας να έχει λιγότερες διανυκτερεύσεις μεν αλλά πολύ μεγαλύτερο ποσοστό κέρδους καθώς δεν υπάρχουν μεσάζοντες και τα λειτουργικά έξοδα είναι σαφώς λιγότερα.
Ένα μικρότερο μέρος ακόμη βρίσκεται υπό το καθεστώς των Τ.Ο. που μπορεί να «μην πληρώνει καλά το γραφείο» αλλά οι επαναλαμβανόμενοι πελάτες που επισκέπτονται την μονάδα του καταναλώνουν ένα καλό ποσό ημερησίως στην πισίνα , μπαρ, κτλ. του καταλύματος, και έτσι ακόμη είναι βιώσιμη η επιχείρηση.
Άλλο ένα είδος καταλύματος που έκανε την εμφάνιση του στην περιοχή είναι οι λιγοστές αυτόνομες πολυτελής βίλες με πισίνα που από την πρώτη χρονιά λειτουργίας τους έχουν την περισσότερη πληρότητα σε σχέση με τα λοιπά καταλύματα.
Και ας μην ξεχνάμε και αυτούς που παρέμειναν πιστοί σε μικρά γραφεία από Γερμανία, Ελβετία και έως και σήμερα έχουν την συνεργασία που αναλογεί για να είναι βιώσιμη η δραστηριότητα τους.
Όσοι δεν μπόρεσαν να βγουν στην αγορά κατά αυτόν τον τρόπο για τους λόγους που: δεν γνώριζαν καμιά ξένη γλώσσα, δεν είχαν γνώση του διαδικτύου και δεν είχαν συνάψει καλές σχέσεις με παλιούς πελάτες, κατέφυγαν σε μικρές εταιρίες που προσέγγιζαν τουρίστες από ευρωπο-ανατολικές χώρες χαμηλού εισοδήματος, οι οποίες αρχικά ζήταγαν λίγες έως υποτυπώδεις παροχές και πλήρωναν ανάλογα.
Αυτό λειτούργησε για ένα με δύο χρόνια, αλλά και εκεί η αγορά ακολούθησε την στυγνή πορεία της ανοίγοντας νέους δρόμους για τους Τσέχους , Σλοβάκους , Ρουμάνους κλπ γιατί όντας πλέον έμπειροι τουρίστες αύξησαν τις απαιτήσεις τους και κινήθηκαν σε ανάλογους προορισμούς.
Στην επόμενη φάση ο εκάστοτε επιχειρηματίας στην καλύτερη περίπτωση έχει καταθέσει την άδειά του και έχει μεταβάλει το ηρωικό του κατά την δεκαετία 1980-90 κατάλυμα σε ακίνητο αστικής μίσθωσης νοικιασμένο σε αλλοδαπούς οικονομικούς μετανάστες. Κάποιοι προσπαθούν να πουλήσουν τα ακίνητα τους και αρκετοί έχουν καταφέρει να πουλήσουν ακίνητα ή οικόπεδα σε αλλοδαπούς επενδυτές ή ιδιώτες συνταξιούχους που ψάχνουν να μετοικήσουν στην περιοχή μας.
Στον Αρίλλα ανάμεσα σε περίπου 70 ενεργών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή, υπάρχουν ήδη περίπου 40 με 50 σχετικά νεόχτιστα κτίρια ή χώροι κτιρίων που δεν χρησιμοποιούνται.
